پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

گاگریو در معنای زمان گریستن یا گفتن و گریستن، سبکی از اشعار غمگین و سروده های عزا است که در قالب شعر و عموما بشکلی فی البداهه خوانده می شود. از قدیم رسم بر آن بوده که یکی از زنانِ سرشناس و «بی بی» های ایل شروع به خواندنِ بیتی از گاگریوه می‌کند و همهٔ زنان نیز با وی همنوا می‌شوند و آن بیت، بیتِ ترجیعی می‌ماند که زنان پس از خواندنِ هر چند بیتی آن بیت را دوباره تکرار می‌کنند.در زمان حاضر،گرایش به سمت آواهای مردانه گاگریو هم بشدت معمول شده است. محتوای اشعار به چند دسته شکوه از روزگار،وصف اندام و جسم فرد متوفی ،ایمان و صفات خوب فرد متوفی،ایجاد حالت غم برای عزاداری و غیره تقسیم می شوند. در سال گذشته ، اولین همایش آسیب شناسی این سبک از مراسم برای خرافات زدایی، نقد برخی از اشعار ، کنار نهادن برخی مراسم غلط و مواردی همانند برگزار گردید.

حرکت دسته های عزاداری در سالروز شهادت امام جعفر صادق (ع) با حضور خیل عظیم مردم سراسر استان تهران در سراسر این استان برگزار شد.

هنر اصیل تعزیه در مقایسه با آیین‌های دیگر عزاداری و سوگواری کمترین انحرافات را به خود دیده است، اما نمی‌توان آن را از آسیب‌های احتمالی مصون دانست. «حضور شیر در تعزیه» یکی از این انحرافات است